Kapımı çalıp durma sevda,
Açmam.
Ben bir kere sevdim bir daha sevmem.
Alıştım bir kere yarime ben.
Bunca yıldır şahidimdir yıldızlar,
Sıkılırım.
Kuşlarla beraber yarimin sesini duymasam
Gözlerine doyamadığım yarimin
Yağmur yağınca tel tel olurdu saçları.
Güneş kaybolunca ay gibi parlardı.
Baktığım pencereden
Ne güneşi ne mavi denizi
Ne de dallarında kuşlar öten ağaçları görürdüm.
Yalnızca onu görürdüm.
Yıldızlar kadar ulaşılmaz belki;
Ama deli gibi sevdalıyım işte.
Nimet bildiğim ekmek kadar,su kadar
Teneffüs ettiğim hava kadar değerlidir.
Nasıl dururum o olmazsa ayakta?
Ona dokunduğum ellerim ne der sonra bana?
Onun için çarpan kalbime ne cevap veririm?
Utanmazmıyım ona yürüyen ayaklarımdan?
Sevdalanmamalıyım...
Dolaşmalıyım gece yarısına kadar
Sokaklarda parklarda serserice.
El sallamalıyım şimdiden
Gelecek sevdalara,aşklara...
Bilmeliyim,
Yarimsiz olmayacağını,
Onsuz saatlerin geçmeyeceğini.
Türkü söylemeliyim yol boyunca gece yarısına kadar.
Onsuz olduğum için hüznümden
Geçmiş günleri hatırlamalıyım.
Dalıp dalıp mavi denizlere,göklere
Hayaller kurmalıyım
Güzel geleceğe dair.
Kapımı çalıp durma sevda,
Açmam.
Ben bir daha sevdalanacak adam değilim.
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!