İskenderun körfezinin
Biraz yüksek önlerinden;
Bıçak gibi görünen;
Ceyhan ovasına doğru giren
Uçların doğu tarafındayım
Yiyeceğim yoktur benim
Kar yerim yağmur yerim
Yeşil giyerim
İçimdeki hayat sürer börtü böcekler öter
Rüzgârlar ile uğuldar
Akan sularla ağlarım
Ben bir dağım
Kuşlar içimde gezer
Üstümden uçar
Kim neyden korkuyor ise
O ondan kaçar
Uçuruumlarım korkulu
Ozanlarım türkülüdür
Ben sabitim
Yaşlanan ağaçlarımın kuruyan dalları
Çatırrr diye yerlere düşer
İçimden teröristler geçer
Hınzırlar toprağı eşer
Ölenler ölür kalanlar kalır
Bir dağ intikamını böyle alır
Ben sabitim
Ben bir dağım
Sevgililer sevişir eteklerimde
Aileler yaşar
Size odunum kömürüm suyum
Ben buyum
Ben bir dağım
İlk insandan beri sağım
iki gözüm ile
İki şeyi birden görürüm
Uzarak çukurova
Yakınırak akdeniz
Ben deniz
Sizin beni sevdiğiniz kadar
Sizi seviyorum
Mutluluklar diliyorum
2010
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)