Ben bir çocuğum!
Çalı çırpıyla oyuncak yapar,
Kardeşimi ayağımda sallar,
Anam ne verirse onu yer,
Ve uykuma dalarım.
Ben bir çocuğum!
Ağlarım "çocuktur ağlar" dersiniz!
"Çocuklar ağlayarak büyür" dersiniz,
Dikkate almaz ve hayata geri dönersiniz.
Evet, ben bir çocuğum ve ağlarım.
Gündüzleri güler,
Geceyse gizli gizli ağlarım.
Evet ben ağlarım ama
Çalı çırpıyı oyuncak yaptım diye değil,
Çalı çırpı içinde soğuktan uyuyamadım diye...
Evet, ben ağlarım!
Kardeşimi ayağımda uyuttum diye değil,
Açlıktan ağlamasını durduramadım diye ağlarım.
Evet, ben ağlarım!
Anamın verdiği lokma küçük diye değil,
İnsanların yüregi küçücuk diye ağlarım.
Ben ağladıkça,
İnsanların yürekleri küçülür de küçülür.
Benim gibi ağlayan çocukların yüreği ise,
Yüregi kocaman kocaman büyür .
Ya sen?
Çocukken ağladıysen ben gibi,
Neden hiçe sayıyorsun şimdi beni?
Hadi sarıl çocukluğundaki gözyaşlarına!
Çocukların ağlaması dursun diye.
Büyük olarak sarıl ki bize,
Büyüyünce biz de unutmayalım diye.
Serpil Çavuşoğlu
05.09.2014
Serpil Çavuşoğlu
05.09.2014
Kayıt Tarihi : 6.9.2016 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serpil Çavuşoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/06/ben-bir-cocugum-aglarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!