^^Ben Bir Çocuğum^^ Şiiri - Erman İlkay

galiba her şey ters gidecek bu gece,
bu kağıt buruşuk,
kalem yazmıyor,
silgim de yok, bu kötü hatıralar silinmiyor,
bu gece, noktalar virgüller yanlış yerde,
Türkçe'de bir gariplik var, gizli özneler halin de.
bu gece her şey sızlatıyor,
bir hesap var yıllardır görülmemekte,
kapanmış bir dükkanın camından içeri bakan bir çocuğum hala,
cigaram avcumun içinde,
aklımda hala lolipoplar olsa bile....
............
................
.......................ben bir çocuğum hala büyüyememekte.
belli oldu artık her şey ter gidecek bu gece,
kağıdım buruşuk,
kalemim tükenmekte
hiç bir silgi silmeyecek bu kötü hatırayı defter de.
ben bir çocuğum cebinde sırılsıklam mendille,
pantolunun da yamalı çizgi film karakteriyle,
moda diye yutturmaya çalışan, züppelere,
bir çocuğum ben, elimde olmayan nedenlerle,
hiç büyümemiş bir hayatın göbeğin de,
bir çocuğum ben, baba olmayı istesem de,
karanlık sokaklara girmeyi hala sevmeyen bir çocuk,,,
hiç bir zaman o mercedes marka oyuncagı olmayan,
rüzgar da gölgesiyle yarışan,
ben bir çocuğum sen bilmesen de,

bu gece sanırım her gece den farklı olacak,
hüzünlü güftelerini almış yanına kör dilenci,
uzaklardan bir gramofon sesi ağlıyor,
sonra beni de ağlatıyor,
zaten; dokunsan ağlayacağım kelimesi, bu günler de en çok bana yakışıyor,
............
..................
.........................ben bir çocuğum;
mekanı belli olmayan,
hiç bir bayram da, bayramlığı olmayan.
ben bir çocuğum hayalleri soba da yanan,
ben bir çocuğum, bu gece, dün den biraz daha fazlalaşan.
henüz diline yerleşmeden aşk
gögsüne dokunmadan ılık, ılık
terk edilen! ......
...........
..................
.......................ben daha fazla çocuğum bu gece,
bir köşe de yapayalnız ağlayan,
ben bir çocugum, emzigi hiç olmayan,
ben bir çocuğum, biberonla yirmi sinde tanışan,
ben bir çocuğum, Kızılay'ı hiç görememiş bir halde,
Ankara'da bir çocuğum ben,
aklı hep sinemada o göremediği filmde.
ben bir çocuğum, okul penceresin de aşık olan,
yıllarca tanımadığı bir aşkın peşinden koşan,
ben bir çocuğum,
annesi (ağlayınca) -sen ne anlarsın aşktan diyerek, suratını kızartan,
öyle de bi anlarım ki ben aşktan.....
..................
....................
...........................oysa ben bir çocuğum,
umutları yankesiciler tarafından çalınan,
ben bir çocuğum, bir çocuk.........
aklını atlı karıncalarla hiç bozamayan.
ben bir çocuğum,
serseri bir gönlü olan.
ve belki de hep buna inat, çocuk parkların da gece üç lerde şaraba vuran,
babasının omuzun da hiç ağlayamayan,
saçları okşanmaktan bi haber,
belki de ondan hep üç numara tıraşlı,
ben bir çocuğum,
ve benim bir hayatım var, şizofren denilen.......
..................
.......................
..............................
O, ÜLKENİN, BU ŞEHRİN DE, BU ŞEHRİN, ŞU CADDESİNDE,
HER HANGİ BİR ANNENİN, GÖBEGİN DE DOKUZ AY ON GÜN DE, HİÇ TANIMADIĞIM BİR EBENİN ELİN DE DÜNYA'YA GELMİŞ BİR ÇOCUĞUM BEN...
VE ŞİMDİ;
bu ülkenin şu şehrin de, dokuz ay on gün sonra, anlının ortasına sıkılacak tek bir kurşunu bekleyen bir çocuğum ben...
bu Dünya'nın hesabını benden sorma, Allah aşkına!
......
.........
..............
...................Dokuz ay on gün sonra;
Ölüm merhaba!
Sen çocukluğuma bakma, hazırım ben sana,
Yeterince yaşamadım ama,
bir çocuğum diye sakın aldanma,
hadi, o hiç olmayan mercedes marka aracın altında ufacık bedenimi parçala.
........................ben bir çocuğum her saniye daha fazla ölüme inatla...
Dünya'ya bir si.....dir çektim...
Elveda......