Bir rüzgar esti karadeniz zemherilerinden,
Soğuk denizinden yalanmış yüzüyle,
Esti durdu,savurdu acımasızca.
Ben yanlız çınarım,yıkılmak yoktu kanımda,
Yapraklarım döküldü belki,
Dallarım kırıldı,savruldu,
Ama kökümü koparamadı,ölmedim.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
