Karga “gak” dedi düştüm toprağa
Çillendim boylandım yağmurlarla
Azmettim uluca bir ağaç olmaya
Gümüş pullu kaftan çektim sırtıma
Dal saldım göklerin mavi şavkına
Kök saldım derin suların aşkına
Püskülüm sırma
Yaprağım hâki boya
Canına can katan meyven olam
Mobilyam dersen asırlık sağlam.
Yalan demiş “ceviz altı zehir” diyen
Nisan serinleri geçer gölgemden.
Düşsem kafana karpuz gibi yarılmam
Yere düşenden kırıp yemesen darılmam;
Kargam var benim senden önce kapar
Domuz bile doyar da cennet duası yapar.
Ekmeğe katık
Ustaya kütük
Bekâra çeyiz…
Al işte servet olmuş bile ceviz!
Topla beni
Kır beni
Ye beni
Lezzetin olayım damağında
Ben doyum ağacıyım canlara
Her dikilen ceviz bu dünyada
Müjden olur neslinin bahtına…
Kayıt Tarihi : 3.1.2016 19:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!