BEN BİR BAHAR YİTİRDİM
Bir uçurtmanın kuyruğunda bıraktım çocukluğumu,hafızamda siluetleri kalmış yitik bir kentin akşam üstü grisiyle karışık mavisinde asılı halen, o en uzak kentte. Erken gün doğan ve erken batan,baharlara geç kalan, yazlara doyamayanların kentinde. Göz açıp kapadı en güzel mevsimlerin geç kalmış randevularına koşuşturduğu kentte.
Daha çocuktum vaz geçtiğimde çocuk olmaktan, çocukluktan sıyırırken beynimi......
Kızağımı, patenimi ve topumu bıraktım ve mahzun bir kardan çocuk bıraktım bir yerlerinde o kentin. Kendi ellerimle yaptığım yürekten bir kartopu, Erimemişler halen hissediyorum.
Ayaz gecelerimi bıraktım camlarında buz çiçeklerini seyrettiğim yorgun ahşap pencerelerde.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,