Yazdıklarımla seninle mutlu olacağımı sanıyordum umutlar ekmiştim gözyaşlarımla; yeşerteceğim çiçeğimdin yüreğimde
Bana bıraktığın anılarını tek, tek saysam sahte gözyaşlarınla bana yazdığın satırların gelir aklıma
Hayaller insani ne hallere koyduğunu kendimde görüyorum acıları yaşamak o haylin içinde yanlızlıklarla baş başa bir ölüm gibi; bana bıraktığın mutluluk bu işte
Bu şair yüreğim seninde anlamsız olduğunu geç de anladı sorguladı seni ve duygusallığımı bıraktım geçte olsa uyandım
Peşinden koşturduğun bu yüreğin sana bır ıkı sözü olacak değmez artık mücadele senin için
Bende bıraktığın kalıntıların her biri bir yıkım hiçe saydığın sevgime gülüyorum şimdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta