Evet, ben bir aptalım!
Değerlerin alt üst edildiği günümüzde hâlâ erdemli, onurlu, dürüst insan olarak kalabilmenin savaşını verdiğim;
Bencilce hırslarına kapılmış ikiyüzlü çıkarcı insanların akıl almaz kurnazlıklarına üzüldüğüm;
Çıkarları uğruna tertemiz dostlukları nankörce harcamaktan çekinmeyen riyakârlara yandığım;
Gözümün içine bakarak kötülük eden ve bunu meziyet zanneden zavallılara acıdığım için ben bir aptalım!
" Devletin malı deniz, yemeyen keriz " zihniyetiyle çalıp çırpan, hazıra konarak yan gelip yatanlara iyi gözle bakmadığım;
Paraya pula, mala mülke taparak doymayan;
Marka, etiket, makam mevkii düşkünü olurken, küçücük şeylerden mutlu olabilmeyi başaramayan;
Yerine göre yetinmeyi, kanaatkâr olmayı ve paylaşmayı bilmeyen;
Yetim hakkı yiyen, başkalarının hakkına el uzatan;
Yapılan bir iyiliğe teşekkürle karşılık verme nezaketinden uzak, hatalarında özür dileme inceliğinden yoksunlara "vah vah" dediğim için ben bir aptalım!
Ben bir aptalım!
Yüreğimde taşıdığım inancı afişte etmediğim;
Bu inançtan aldığım yüce duygu ile bütün insanlığı (dil, din, mezhep, ırk, köken, siyaset ayrımı yapmaksızın) kucakladığım ve dünya barışı için dua ederek özümde vicdanıma, usuma ve elbette Yaratan’ a sığındığım;
Doğrunun, iyinin yanında, kötünün, kötülüğün olabildiğince karşısında olduğum için ben bir aptalım!
Dini istismar edenlere;
Bulunduğu makamın sorumluluğunu taşıyamayarak kendi egolarının, doymak bilmeyen istençlerinin esiri olan beyzadelere köpürdüğüm;
Anarşizmi, soygunu, yolsuzluğu, tacizi ve ırz düşmanlarını beynelmilel hukuk ilkeleri çerçevesinde tarafsızca yargılayıp cezalandırmayarak, bu tür çirkinlikleri kamuoyu gözünde adeta cazibe merkezine dönüştüren çarpık kafalara kızdığım;
Geri kalmışlığın bir kader olmadığına;
Güzel TÜRKİYE' min de müreffeh bir ülke olabileceğine;
Ve halkımın böyle bir yaşamı hak ettiğine inandığım;
Bu bağlamda çaba göstermiş, geleneksel değerlerine bağlılığı kadar evrensel değerleri de vazgeçilmezleri arasına almış, demokratikleşme sürecini tamamlamış aydın, özgürlükçü, barışçı, çağdaş toplumları ayakta alkışladığım;
Bugünü yaşarken ATATÜRK’ ü daha iyi, daha net anlayıp, O’ na olan sevgimde haksız olmadığımı idrak edebildiğim için ben bir aptalım!
Evet, ben bir aptalım!
Kendime olan saygımı dünyevî çıkarlarımın üstünde tuttuğum;
Onurumdan ödün vermeyerek "insanım" diyebildiğim;
Zayıfın, haklının, Hakk’ın, aklın ve doğrunun yanında olduğum;
Yardımseverliği gösterişten, art niyetten arındırabildiğim;
Ve daima ilkeli, hoşgörülü, tevazu sahibi bir insan olmanın doygunluğunu yaşadığım;
İyi niyetli, dürüst, yalın ve sevecen yüreğimi insanlık adına ortaya koyduğum ve bu değer anlayışı çerçevesinde yitirdiklerimi birer kazanç, kazanımlarımı birer zenginlik olarak gördüğüm;
Bütün bu değerleri taşıyan insanların günümüzde enayi muamelesi görmesine hayıflandığım için ben bir aptalım!
Gerçekte dostluğun ne olduğunu bir türlü kavrayamamış sözüm ona dostların vefasızlıklarına ve çıkarları söz konusu olunca nasıl da ikiyüzlü olabildiklerine şaşırdığım;
Sevginin karşılık beklemeksizin duyumsanan bir olgu olduğu gerçeğini anlamayan ya da bir türlü anlamak istemeyenlere bu güzellikleri anlatmaya çalışıp çırpındığım için aptalım!
Bana hep sevgi, dürüstlük, iyilikle okumanın güzelliğini öğreten ailemin, aslında ne kadar yanılgı içerisinde (!) olduğunu yaşarken öğrendim! Buna rağmen bu değerleri bilinçli olarak çocuklarıma aşıladığım için yine de aptalım!
Ve işin kötüsü;
Dürüstlüğü, insani değerleri ilke edinmiş;
Hukukun üstünlüğüne inanmış sevgi dolu insanlardan oluşan, aydınlık ve çağdaş dünyaya açılmış;
Bilgi çağının bütün nimetlerinden yararlanarak bu kısır döngüyü aşabilmiş ve istenilen çağdaş çizgiye hazmederek, inanarak gelmiş bir toplum olabilme yolunda yarınlara olan umudumu, inancımı yitirmediğim için aptalım!
Refika Doğan
Not: 1994 senesinde ulusal bir gazetede yayımlanan yazımın -aradan geçen on yedi sene gibi uzun bir sürece rağmen- içeriğindeki değişmeyen gerçeğiyle güncelliğini koruduğunu gördüm ve yeniden paylaşmak istedim siz değerli yazın dostlarımla. Dünya, ayrımsız hepimizin; iyisi kötüsüyle yaşanmaya değerliğiyle, yaşama kattığı anlamla...
Daima sevgi, daima saygı ve dostlukla... r.d.
Kayıt Tarihi : 1.12.2011 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel bir yazı 30 yıl sonra bile duygularınıza içtenlikle katılıyorum.
Tebrikl ederim Refika hanım saygılarımla
Paraya pula, mala mülke taparak doymayan...Marka, etiket, makam mevkii düşkünü olurken, küçücük şeylerden mutlu olabilmeyi başaramayan,
Yetinebilme, kanatkâr olabilme, paylaşma duygusundan mahrum ve başkalarının hakkına el uzatan,
Yapılan bir iyiliğe teşekkürle karşılık verme, hatalarında özür dileme nezaketinden yoksunlara vah vah! dediğim için; ben bir aptalım!
...
kutlarım.
TÜM YORUMLAR (3)