Ben Bir Ameleyim Şiiri - Abubekir Çavuş

BEN BİR AMELEYİM

Ben kendi halinde bir ameleyim
Tek amacım sigara çay parası
Sermayemdir elimdeki eleyim
İşim olsa vermem öğlen arası

İçimi hiç sormayın o cabası
Yüreğim yetimdir yok bir babası
Bir ben bilirim bu kangren yarası
Cebimde kuruş yok boştur yeleyim

Bulabilirsem az bir helâl katık
Çöp kutumuzda bulunmaz bir atık
Çöktü bedenim çok yoruldum artık
Ben de isterdim içten bir güleyim

Kefeninimi sırtıma bağlamışım
Çocuktan habersiz çok ağlamışım
Eşimden habersiz çok aç kalmışım
Kaderle restleşemem ne diyeyim?

Bir gün çalışırım üç gün yatarım
Tüm yaraları içime atarım
Dertlerden yerin dibine batarım
Ana baba kardeşe ne söyleyeyim?

Ben çok şerefli yorgun bir amele
Çalıştıkça erdim olgun kemale
Düşledim varamadım bir emele
Ben de isterdim bir yere gideyim
Çocuklarımla bir kebap yiyeyim

11. 06. 2018
15. 13
Abubekir ÇAVUŞ