başkasız upuzun yaşamalı aşkı
hatta sözsüz
kırmızı gülsüz
unuttum kırılganlık neydi
neden içlenirdim ki
kopmalarda
yıllar kırdı demek ki
kaç kere sevgiyi aşkla karıştırdıysak
ya da
hoşlanmayı sevmeyle
şehvetin nefesi
öğretti belki de
kaldırımlara dökülmüş sarı yapraklar
başlangıçlara önsöz gibi bakmayı
soyunuyorum geceye
dingin
sokularak
sabaha dek
gök benim
gece benim
kırık plakları atıyorum çöpe
eski kazaklarımı da giyinsin artık
başka bir günahkâr
gönlümdeki serinlik
bana yeter
üstelik ben bir akrebim
tenhaları
köşeleri
yalnızlığı severim
Kayıt Tarihi : 12.1.2008 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
02 Kasım 1954 doğumlu, akrebim...
nice güzel yaşlarınız olsun
bir terazide olsaydınız
içsel bir mesele bu belki
yine sevebiliyorsunuz
kendinizle kalmayı
köşenizde
her ne kadar herkese yakın olsanızda
hep
hep ama hep tek!
paylaştığınız şiirler çok güzel
TÜM YORUMLAR (1)