1988-Gaziantep
Ben bir ağaç idim,
Sonra kalem oldum,
Yazmaya başladım her şeyi,
Yaşadıklarımı, hislerimi,
Rahman’a olan sevgimi,
Haksızlıkları, zalimlikleri,
Yazmadan duramam bunları,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta