Ben Bilmem Şiiri - Mehmet Tekin

Karanlık...
Sokak lambaları boyunca
Yürüyorum gölgemle başbaşa
Gurbet sokaklarında.
Gurbet bana mı?
Yoksa sana mı?
Ben bilmem...

Ben bilmem işte bilip bilmediğimi
Sensiz nasıl yaşayabilirimi?
Yaşıyorum işte sensizliği
Nasıl bilmemki sensizliği?

Geçti hayatım en teres anlardan
Subliminal bir mesajdı bu
Lakin beynimde değil
Yüreğimdeydi.
Herkesin baktığı
Ama kimsenin göremediği.
Volta atıyordu kıyısında
Ve bir de olta.

Terk-i diyar eylerim,
Bana pay biçtiğin acı mirasından.
Mazi peşimi bırakmıyor Lena.
Bırakmıyor...

Yorgunum Lena.
İnan çok yorgunum.
Ruhum çekiliyor bedenimden
Gözlerinden kan damlıyor
Kan çiçeklerinin.
Papatyaların yaprağı,
Beni görünce kendiliğinden dökülüyor
Sevmiyor, sevmiyor ve sevmiyor diye.
Anla beni, beni anlamayan ben!
Artık ne o gelebilir kapıma
Ne de ben varım artık o evin kapısında.

25.02.2021 / Antalya