yagmurdan kacmiyordu kadin!
ben biliyordum...
gururu avuclarinda
duygulari omuzlarindan yerlere sürünüyordu
koptu kopacakti gøzleri...
zor tutuyordu dudaklarini..
ben biliyordum..
herkez gøzlerini
kaldirimlara degdirip giderken
kadin kaldirimlari eziyordu
yagmurdan kacmiyordu kadin!
ben biliyordum..
kulaklarina takiliyordu
søzlerin kancalari..
saclari kirbac gibi
kosuyordu kosuyordu...
koptu kopacak gøzleri..
adamin gøzleri!
rüzgarla bir vuruyordu
kadinin sirtindan!
kadinin dudaklari hickirirken kalbine dogru..
saclari kirbac gibi
dolaniyordu boynuna..
ensesinde birikmis øpucukler sizlarken
zor tutuyordu dudaklarini
koptu kopacak gøzleri
saclarininin dolasigindaki duygulari
cam kirigi saliyla
birakiverdi koca dunyanin yerlerine..
dunyanin koca sokaklarinda
kayboluverdi kadin..
yagmurdan kacmiyordu kadin!
ben biliyordum..
Kayıt Tarihi : 29.12.2004 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!