Ben Bilirim Şiiri - Kardelen Yetiş

Ben bilirim
Yüzümü güldüren, yüreğimi küstüreni.
Kalbime sorarım artık yalnızca
‘Söyle ne mutlu eder seni’.
Bilirim,
Bir anne kuşun gagasında
Kim bilir kaç umut uzaktan taşıdıklarını,
Yavrusuna götürmesinin
O karşılıksız,o içgüdüsel sevincini.
Bilirim,
Egolarının kapısını anahtarsız
Arınmış ve kendi gerçeğiyle yüzleşmiş yürekleri görmeyi.
Ve kabul ederim sonunda
Bu dünyanın geçer kurallarıyla
Şiirlerimin bile örtüşmeyeceğini.
Yine de vazgeçmem,
Severim her gözyaşına rağmen dizelerimi.
Ben bilirim,
Sen bilirsin dedikçe
Kaosa sürüklenmiş hayat hikayelerini.
Kimseye faydası olmadı sonunda,
Dinledim her birini.
‘Yalnız olmaz’ dedim hep
Çünkü mutluluk çoğul bir şeydi.
Çiçekleri ben ekerdim bahçesine
Ama herkesin elleri değmeliydi.
Şimdi yalnız ben bilirim
Kulaklarımı tıkarım da dört bir yandan gelen bu sese
Serin bir sessizlikte yalnız yüreğimi dinlerim.

KARDELEN