Ben Bilirim Şiiri - Sabır Çelik

Gördünüz mü hiç böyle seveni?
Hiç yaşadınız mı böyle bir şeyi?
Ya da hiç tattınız mı böyle bir duyguyu?
Hiç kendinizi suçlu bulup; kendi kendinizi sorguya aldınız mı?
Alıp başınızı, hiç uzaklara gitmek istediniz mi?
Uzaklaşmak istediniz mi hiç birilerinden?
Ansızın dertten kederden duvarlara vurdunuz mu hiç başınızı?
Kalbinize öfkelenip; onu hiç suçladınız mı?
Sevdiğiniz için bileklerinizi kesip; hiç akıttınız mı kanınızı?
Onu bir başkasıyla görmek yerine, hiç ölümü tercih ettiniz mi?
Ya da sizi terketti diye; hiç ağladınız mı?
Çocuklar gibi... durmadan... sabahlara kadar...
Sonra gözleriniz şişip; morarıp, halkalarınız değişti mi?
Güvendiğiniz dağlara karlar yağıp; dünyanız başınıza yıkıldı mı?
Aklınızı bencil kılıp; onunla hiç tartıştınız mı?
Hayır..! Bunları siz yaşamadınız... siz bilemezsiniz.
Bunları ben yaşadım; ben bilirim.

Siz hiç çocuk yaşta hayata küstünüz mü?
Yarınlarınıza rest çekip; düşüncelerinizi hiç öldürdünüz mü?
Sevgi dolu bir kalbi, aşk dolu bir hastalığa teslim ettiniz mi?
Ve hiç, yitirdiniz mi umutlarınızı..?
Siz hiç çocuk yaşta öldünüz mü?
Hiç astınız mı umutlarınızı darağacına?
Ve sevgi dolu bir kalbi, vefasızın birine kaptırdınız mı hiç?
Mesela severken delicesine; hiç yanlış bir aşkın gölgesine düştünüz mü?
Siz hiç seni seviyorum diyen birisinin
Yalan ve sahte tebessümlerinin içinde
Şımarık kalbinin sesiyle basit bir aşk oyununa
Haylaz ve kepaze düşüncelerine aldandınız mı?
Ve siz hiç aldatıldınız mı?
Sahte ve basit, bir damla gözyaşıya hiç inandınız mı?
Hayır..! Bunları siz yaşamadınız... siz anlayamazsınız.
Bunları ben yaşadım; ben bilirim.

Aradan yıllar geçmesine rağmen
İçinizi paramparça eden birisine; deli dolu bir aşkla bağlandınız mı?
Sizi terk etmiş, yalnız bırakmış birine; öfke duymadan
Hırsınızı yenerek... eskisinden daha çok severek...
Bir yerlerde karşı karşıya geldiğinizde
Göz göze mesela; neler düşündünüş o an
Kalbiniz yerinden sökülecekmiş gibi oldu mu hiç?
O andan önce hırpalanmış olan yüreğinize
Ne tür anlamlar yüklerdiniz?
Selam vermeye bile cesaret bulamadığınız
Karşısına geçtiğinizde dilsiz kalıp kekelediğiniz
Kendinizi sadece onun karşısında çaresiz hissettiğiniz birisine
Bir köşede, bir sokakta ya da aniden karşınıza çıktığında
Titremeye başladı mı bedeniniz; düşer gibi oldunuz mu hiç?
Hayır..! Bunları siz hiç yaşamadınız... siz anlatamazsınız.
Bunları ben yaşadım; ben bilirim.

Siz hiç severken ayrıldınız mı?
Mutluluğu ararken hiç mutsuzluğa rastladınız mı?
Uğrunda canınızı bile feda edebileceğiniz birini
Bir başkasıyla gördünüz mü hiç... hatta öpüşürken..?
Siz hiç ağladınız mı gün boyu?
Bir vefasıza bir zalime kaptırdınız mı hiç kalbinizi?
Ve tuttunuz mu hiç yüreğinizi aşk ateşine?
Siz hiç geceleri kendinizi yalnızlığa verip; Azraile meydan okudunuz mu?
gel al şu canımı... gel kurtar beni bu dertten... bu azaptan... deyip,
Ardı ardına sigara yakıp,
Her sigara izmaritinden sonra kendinizden bıkıp,
Kendi canınızdan... kendi kanınızdan vazgeçtiniz mi?
Semaya dönüp; herşeye rağmen, kendinizi hiçe sayarak
Onu hiç hayal edip, Rabbinizden size dönmesini dilediniz mi?
Ve siz hiç sevdiniz mi?
Hiç severken vazgeçmesini bildiniz mi?
Ya da terketmesini... ayrılmasını...
Siz gerçekten hiç aşık oldunuz mu?
Hayır..! siz bu duyguyu tatmadınız... siz bunu bilemezsiniz.
Bunları ben yaşadım; ben bilirim.

12.05.08