Ben Bilirem Ben Şiiri - Gürbüz Papağan

Şu uzak köylerin dik yollarını,
Kamburlu belleri ben bilirim ben,
Dumanlı dağların rüyalarını,
Müşkül hayelleri ben bilirim ben,

Doğuştan unutmuş parayı, pulu,
Ciğeri yaralı gözleri sulu,
Zulümkâr ağayı dertli yoksulu,
Nasırlı elleri ben bilirim ben,

Mor koyunun meleştiği kuzusu,
Ak gelinin düğün gerdek arzusu,
Başlık için gurbet gezdi çoğusu,
Dönen sefilleri ben bilirim ben,

Acil şifa gözler ağır hastalar,
Sefil baykuş ninnileri besteler,
Bayramdan bayrama gelir postalar,
Okuyan dilleri ben bilirim ben,

Kar suları derelerde yorulur,
Ne durup dinlenir nede durulur,
Yaraya kül basıp çaput sarılır,
Perişan halleri ben bilirim ben,

Gönül tandır sineler dert fırını,
Yokluk kapısında döker terini,
Dünü hayâl-meyâl meçhûl yarını,
Solmuş umutları ben bilirim ben,

Çocuklar naylonda kayarlar kızak,
Tepelerden eser acı bir sazak,
Teneke sobada tüter yaş tezek,
Tozuyan külleri ben bilirim ben,

Yavruları okusun diye babalar,
Gurbet elde gece gündüz çabalar,
Sahipsiz yaylalar ıssız obalar,
Göç eden kulları ben bilirim ben,

Biçare feryadım ahım nafile,
Cem oldu çileler gelmiyor dile,
Sekiz ay karlı kış bir bahar ile,
Zor geçen yılları ben bilirim ben,