Ben bile Şaşıyorum Şiiri - Osman Onuktav

BEN BİLE ŞAŞIYORUM

Tutuşmuş bedenimi körüklüyor ciğerim
Yanarken üşüyorum sen neden üşüyorsun?
Gel de sokul yanıma, varsa biraz değerim
Tutmazsan düşüyorum sen neden düşüyorsun

Hem boşum hem de dolu nasılda taşıyorum
Bir gariplik var sanki ben bile şaşıyorum

Bak çile çekiyorum seni her an görmeye
Uzamış saçlarını tarayıp da örmeye
Aşkı kılavuz kılıp gölgene yüz sürmeye
Azimle koşuyorum sen neden koşuyorsun?

Hem boşum hem de dolu nasılda taşıyorum
Bir gariplik var sanki ben bile şaşıyorum

Mutluluk rüzgarını savurdum senden yana
Tur eyledi alemi dönüp gelmedi bana
Fallardan dilek tutup bel bağladım fincana
Bahtımla coşuyorum sen neden coşuyorsun?

Hem boşum hem de dolu nasılda taşıyorum
Bir gariplik var sanki ben bile şaşıyorum

Bağışla kusurumu hep kendimden bahsettim
Ördüm sevgi kafesi hislerimi hapsettim
Dokudum ilmek ilmek şiirime aksettim
İmgemi yaşıyorum sen neden yaşıyorsun?

Hem boşum hem de dolu nasılda taşıyorum
Bir gariplik var sanki ben bile şaşıyorum

Bırak kelimelerin içinde isyan olsun
Serseri cümlelerim gidip yerini bulsun
Kafkasi’ye desinler sen ne acayip kulsun
Yaramı deşiyorum sen neden deşiyorsun

Hem boşum hem de dolu nasılda taşıyorum
Bir gariplik var sanki, ben bile şaşıyorum

Osman Onuktav
Kafkasi

21/01/2019