Varmış kalbimin severken öğreneceği,
Söz dinletemedim, yoktu vazgeçeceği!
Yüreğim, tüm derdine katlanırım diyordu,
Arttıkça artıyordu, yoktu hafifleyeceği.
Çalıştım, çabaladım, uykusuz kaldım,
Kendimi unuttum, hep onu hatırladım
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta