Her parkta sen oturursun.
Bütün kaldırımlar senin gibi bakar gözlerime.
Bütün şarkılar seni konuşur.
Bütün şarkılar senin gibi konuşur hiç acımadan.
İnadına senin gibi toplar herkes saçlarını.
Seni anlatır birbirine iki sokak lambası.
Kulaklarımı tıkayıp geçerim önlerinden.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…