Ben… Benim aslında
Adım Süreyya, soyadım Aktaş
Doğunun Paris’inde doğdum.
Sevmediğim okullarda okudum…
Kız Meslek Lisesini Bitirdim.
Sevmediğim branştan diploma aldım
- Ev Ekonomisi, Beslenme, Yemek…
İki ayağım,iki kolum bir de burnum var.
Gözlerim görür, kulağım duyar…
Bakmasını, görmesini, fark etmesini severim…
Ben doğarken göbeğim yanlışlıkla
Nereye atıldığı belli değil…
Ne okula ne camii avlusuna ;))
Bence de kütüphaneye atıldı…
Üç K harfini severim…
Kalem, Kağıt, Kitap
Bir de mavi ciltli defterleri
Kitap okumasını, müzik dinlemesini,
Yeni insanlarla tanışmasını,
Kursa gitmesini,
Gezmesini,tozmasını severim.
Şiir dünyamdır.
Hayata bağlandığım nokta.
Ne zaman şiir yazmak istesem alır beni götürür.
Çocukluk yıllarıma…
Yalnızlıkların hastalık hastası dönemlerini
Özgürlüğümün tembellik dönenemlerini
Amaçsızluğımın vurdumduymaz dönemlerini
Ölümün işkolik olduğu dönemlerini
Korkular içerisinde yaşarkan
Buldum kendimi…
İçimdeki sese bir isim koydum…
Adı Kelebek, Soyadı Çocuk
Felsefesi vardır, elbet…
Tüm dünya korkusuz olacak…
Kişilikli sağduyulu,
Soracak sorgulayacak,
Ay, Güneş, Yıldız Vagonlarında
Kültür ve Değerler Aşılayacak
Farındalık imajı ile
İnsan davranışlarını sergileyecek
İstanbul, 12 Eylül 2003
Süreyya AktaşKayıt Tarihi : 9.3.2008 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (2)