Ben benim Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Ben bunaldım,sıkıldım dost aradım....
Ama bulamadım.Nerdeymiş
O eski dostluklar,nerdeymiş o eski vefakarlar...
Ne dost ne post hiçbir şey bulamadım şu fani dünyada.
Herşey yalan olmuş...
Hayat yaşamak,insanlık kalmamış;
Sevgi hani nerde kim bulmuş kim kaybetmiş...
Herkes birşeylerin peşinde koşar olmuş...
Sadece insanlık ölmüş......
Ölmüs be
Aldatmak,yalan riyakarlık insanların
Tek çıkar yolu olmuş.....
Mertlik nerde babam anam
Delikanlılık;
Sadece insanların kullandığı bir maske olmuş.
Oyyyyyy ben bunaldım artık;
Böyle bir dünyada yaşamaktan
Böyle aldatan insanlarla uğraşmaktan.
Oyyy anam babam
Oy benim canlarım.
Yapmayın atalarınızın bıraktığı miras’ı,
Kendi emellerinize alet etmeyin.
Sevgi’ye gerçek sevdiğinize ölümüne kadar
Ula mezara kadar sahip çikin sahiplenin;
Neyiniz kalmış ki; sevdiğinizi sevginizi kaybettikten sonra
Neyiniz kalmış’ki;
İnsanlığınızı benliğinizi yitirdikten sonra.
Belki bana kızarsınız ama ben buyum işte
Yaş yelmiş yetmişe
Eğer bir gün öldükten sonra hatırlarsanız;
İşte
Berivan’ım türküsü kalmaz geçmişte
Dılım bırandarım,ez ne götüm tıpırhezdıkım.
Ez Garıbım,ez naçarım,ez çavedelalim......
Ez ava zelalım........
Bırandarım.
İşte ben beriwanım ondan öte özlemlerin,
Özlemi.Kimsesizlerin kimsesiyim
Beni seven herkesin herşeyiyim.
Sevginin bedeli