Ben Beni de Bilmiyorum Şiiri - Mehmet İs ...

Bilmek değildir maharet
İlmi kesip dilmiyorum
Figan-ı bülbüle hayret
Kurusamda solmuyorum

Yorulmuyor isen durma
Boşuna kendini yorma
Bilirmisin diye sorma
Ben benide bilmiyorum

Sır arı bir katre bala
Çiçek için çıkar yola
Neden konmaz diye güle
Hikmetini gülmüyorum!

Yara ruhun ilacıdır
Şehadet zevki acıdır
Cennetinde duâcıdır
Sevap zırhı delmiyorum

Nazı eder güle bülbül
Vuslata mâni diken, gül
İsradaki şanlı düldül
Dende hisse almıyorum

Gülen ağlar kanûndur bu
Susayana verilmez su
Yusuf; züleyha kuyusu
Ona neden dalmıyorum?

Büyükler kalabalığı
Yutuyor küçük balığı
Zehir akıtsın deliği deliği
Hiç oralı olmuyorum

Okumayanlar hayvandır
Aklı yokturda ondandır
Göz gözü görmez dumandır
Çapağını silmiyorum

Arifanlar sırra kadem
Basmışlardır nasıl edem
Kimlerin peşinden gidem
Mâsivâyla gelmiyorum

Daha benim yaşım küçük
Neyi nerden bilsin çocuk?
Hele büyüsün azıcık
Ayrıkları yolmuyorum

Tuttuğum müstâkim yoldur
Süerün yat kalk boşalt doldur
Yetmiş düvel yüzon yıldır
Ok atıyor ölmüyorum

Bak bendeki garip hâle
Çekmediğimden BESMELE
Üç çeyrek asırdır köle
Olduğumdan dolmuyorum

İSLÂMİ diyor ki, Taki:
Hani Âlî nerde Naki
Âlem-i fenâda Bâki
Değilim ki kalmıyorum

21 Kasım 2019 Perşenbe