Ben Beni Bilmedim Ki Şiiri - Mehmet Emci

Yok oldu bu cihanda bana mutluluk
Neyime gerek benim yüzüm gülsün
Kalmadı huzurum gayri unutulduk
Ben beni bilmedim ki el beni bilsin

Kor düşmüş can özüme sönmez
Öyle bir acıki bu ne etsem dinmez
Kulak sağır oldu dil lal göz görmez
Ben beni anlamadım el beni anlasın

Düş kurdum halyal oldu yıkıldı gitti
Günüm geceye karıştı yok oldu bitti
Bülbül ararken bağımda baykuş öttü
Ben beni görmedim ki el beni görsün

Kara bahtım anladım ki dertle sözlü
Kırıldı kalem yazmaz kağıt iki yüzlü
Haykırsam bağırsamda kısız sesli
Ben beni duymadım ki el beni duysun

Kimse karışamaz benim bu hayatıma
Ölsem de kalsamda artık bir başıma
Meyyit derler ya bundan sonra adıma
Ben beni sevmedim ki el beni sevsin

23/09/2019