Ben beni avuttum Şiiri - Süleyman Ergül

Ben beni avuttum,
Benliğimi unuttum.
Bombalar yağdı üzerime
Sel oldu aktı yüreğime
Çocukluğum geldi hatırıma,
Kandil akşamlarını düşündüm.
Komşudan para alma aşkıyla,
Mumlar yakışım geldi aklıma
Sonra elbirlik edip,
Kömür taşımalar birbirimize.
Finaldeki Ankara gazozu,
Ödüldü hepimize.

Ben beni avuttum,
Benliğimi unuttum.
Sokak köşelerinde bekleşen,
Militanlar geldi aklıma.
Memleketi kurtaran,
Özgürlük savaşçıları.
Ne oldular acaba.
Yitip gittiler mi yoksa,
Hayat aralığında.

Ben beni avuttum,
Benliğimi unuttum
Uzun,tozlu yollar geldi aklıma.
Anadolu kokusu sardı etrafı.
Otel odasında sigaralı akşamların,
Efkarı tüttü burnumda.

Ben beni avuttum,
Benliğimi unuttum.
Dedem arpa bulamazken,
Beyaz ekmeği ittim soframdan,
Onurumu ayırdım,
Parçaladım ortadan.

Ben beni avuttum,
Benliğimi unuttum.
Kurşun gibi delip geçen soğuklarda,
Nöbet tuttum da,
Sıcak yuvamda yan yatıp,
Kıblegahı unuttum.

Ben beni avuttum,
Benliğimi unuttum.
Bombalar yağdı üzerime sel oldu aktı yüreğime.

(İstanbul 04 08 2006)