Ben Beni Ararken Şiiri - Şadıman Şenbalkan

karıştım bugün içinde yeniden
seni sen yapanı öğrenmeden
beni aradım ben sandığım sende
yanılgı rüzgârı savurdu beni bende
her aldanışımda aldatmayı istedim
insanı ararken ben, seni gönülden bekledim
gür çıkan sesimi yutup, kendimle söyleştim
küskünlüklerimde sen yok iken yanımda
kendime dönmem meyve verdi bana, tam canımda
yanımda bulduğum her ne varsa bana nimet olanda
buldum kendimi bozguna uğrayan yol ortasında
kırık dökük anlar beni hırpalarken hatıralarda
beni ben yapan her ne varsa, konuştu bana
sen dolanınca dilime, yoruldu benden olanla
ben ben olunca, aklım, fikrim buldu beni bu yolla