Ben Benden Utandım Şiiri - Mehmet Emci

BEN BENDEN UTANDIM

Söyleyin bana neydi ki benim günahım
Yaşarken bu emanet canımdan usandım
Ey bu bedeni çamurdan var eden Allah’ım
Ben bugün alıp verdiğim nefesten utandım

Bir insanın bir insanda kalmaz inan ahı
Bu değişmez nerden gelirse gelsin şahı
Bir insana yükleyemezsin onca günahı
Ben bugün var oluşumdan benden utandım

Geldi gidiyor ömür denilen dertler treni
Bu dünyadan bir şey gördün mü götüreni
Çoktan sardı bu gam bu gasfet bu bedeni
Ben bugün ben oluşumdan benden utandım

Bir muhabbet neşesiyle bir karar aldım
Duyduğum her kelimede hüzne daldım
Öyle ki yer yarıldı da gök çatladı sandım
Ben bugün benliğimden benden utandım

Mehmet dağıt kara bulutları üzerinden
Bu böyle gelmiş böyle gider ta ezelinden
Geçemedin bak yine feleğin çemberinden
Ben derdimi yazamayan kalemden utandım

Mehmet EMCİ 08/02/2021