İşte ben,ben olmaktan çıkmışım
Seni görünce
Kopardı kalbimi güzelliğin
Aldı ruhumu götürdü
Taaa derinlerine duygularımın
Öyle bir derine götürdüki
Çırpınsam ne fayda...
Ben ben olmaktan çıkmışım
Gözlerini görünce
Aldı gözlerimi gözlerin
Göremedim hiç birşeyi
Tek hayalini getiriyordum
Gözlerimin önüne
Gözlerim görmese bile.
Seni tanımakla başladı herşey
Hayat,dünyaya bakış
Sevgi,aşk...
Senden önceki hayatım
Zincire vurulmuş bir mahkum gibiydi
İşte o sıcaklığınla
Erittin zincirimi
Hürdüm artık vede aşık...
İşte ben ben olmaktan çıkmışım
Kayıt Tarihi : 2.9.2005 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Şenel](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/02/ben-ben-olmaktan-cikmisim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!