Beyaz duvak giydirip sandığıma sakladım
Yitip giden sevdalarımı
Çocukluğumda yaptığım kumdan kaleler
Beni yüzüstü bıraktılar, silindiler......
Bir yanımı kaplayan karanlığa bir perde çekip
Yıldızları indirdim saçlarıma
Büyük bir bahçe buldum düşlerimde
Öyle hisli, öyle sevgili...
Avuçlarımda mutluluğun gülleri
Yürüyorum bilinmeyenin sokaklarında
Öyle cesaretli, öyle hevesli
Çünkü ben ben olarak varım artık...
İhtiyacım olmadan bir omuza
Uçuyorum bir kuşun kanatlarında
Yıllara meydan okuyor bir parçam
Mutluluk vaad ediyor ömür boyu...
İnanıyorum
Çünkü biliyorum
Ben, ben olarak varım artık.......
Kayıt Tarihi : 12.11.2001 00:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berra Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/11/12/ben-ben-olarak-varim-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!