gün aynı gün
rüzgar aynı tonda
sen buralardan gideli
ben eski ben değilim artık
omuzlarımda dargın bir kalbin ağırlığı
dilimde tekrarlanan son veda sözcüğü
ve sen!
sessiz gidişin iz sürücüsü
sen!
sol yanımda onulmaz bir yara
hergün gittikçe depreşen bir acı bıraktın
şehrimin sokakları yıkık
kaldırımlar sensiz ve yetim
sargısız sanki tüm yaralarım
yalıyor yüzümü ince bir hüzün
dağıtıyor içime akıttığım göz yaşlarımı
bayraklar dikiliyor yüreğime
ayrılığın işgalinde şimdi bedenim
seni bilmem ama
ben çok yorgunum
artık
artık mısraları aşk kokan
aykırı şiirler de yazmıyorum
şarkıları ise sadece kalbim d'uyuyor
söyle.
söyle şimdi hangi tövbe bağışlar beni
hangi yağmur söndürür
kalbimde bıraktığın yangını
sen kalbimin firarisi
ben sayısız avuntunun argını...
03 Temmuz 2016
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 3.7.2016 09:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!