2 Ağustos 2002, İstanbul/Bakırköy
Ben sonsuzluğun eşiğiyim
Sarsılmaz gök kubbenin altındaki çocuğum
Büyücü çırağının tütsüsü
Heybetli ataların tozu dumanı
İnsanlığın son umuduyum
Aşkla kâimim aşka mânâ verenin kuluyum
Şimdi en açık renginde gözlerin
Şimdi benimlesin tüm kaygılardan uzak
Anlatılmaz bir şey var aramızda hazin
Şiir gibi bir şey seninle yaşamak
Bulutsuz bir gökyüzüdür güzelliğin
Devamını Oku
Şimdi benimlesin tüm kaygılardan uzak
Anlatılmaz bir şey var aramızda hazin
Şiir gibi bir şey seninle yaşamak
Bulutsuz bir gökyüzüdür güzelliğin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta