Ben! Ben! Şiiri - Salih Yıldız

Naylon ayakkabıya sevdalı büyüyen ben!
Kazların peşlerinde çemberi sürüyen ben!

Elimde çatal lastik cebimde taştan mermi,
Torbamda peynir ekmek dağlarda yürüyen ben!

Kızılırmak koyunda kumdan şehirler kuran,
Küçücük balıkları ağlarda kürüyen ben!

Minicik bir serçenin yuvasına göz diken;
Uyanık gelinciğin aklını bürüyen ben!

Leyleklerin peşinde şarkılarına meftun;
İnce cılız sesiyle sevgiyle ürüyen ben!

Söğüt dalından düdük başaklardan taç yapıp;
Dertlerini gömüp de sevgiyle çürüyen ben!

Bir tas şeker şerbeti, çobanlarla bölüşüp;
Dengesiz besinlerle çelimsiz türeyen ben!

Ben sevdası gönlünde katmer olup dürülen,
Anadolu çocuğu hep öne sürülen ben!

Ben tarlada korkuluk ve hasır için kamış;
Hem cahil bırakılıp hor hakir görülen ben! ...