Ben Belki Giderim Şiiri - Öznur Karayumak

BEN BELKİ GİDERİM

Ben belki
Eskiciye satıp umuda dair her şeyi
Bir daha ardıma dönmeksizin
Bırakıp emanetin yüreği
Çeker giderim

Yüreğim ki
Sere serpe elinde
Sensiz güne sitemkâr
Yüreğim ki başkaldırmış aklıma
Ben bildiğim ne varsa, bana!
Tek sana inanlı
Tek sana teslim
Öylesi isyankâr
Öylesi senin

Ben belki
Kendim kurup darağacı
Bir tekmede savurup sehpamı
Ben diye bir şey kalmazcasına
Bir sönmüş volkan gibi
Yiter giderim

Sen yoksan eğer
Gözün, elin, sözün yoksa
Ve ışığı umudun…
Ha yoluma pusu kurmuş
Yaban kurdu
Ha kopmuş fırtına
Kopmuş kıyamet!
Kim kime yol vurucu
Kim kime hasret?

Varıp üstüne
Geri dönülmez ufkun
Aklımı, kimliğimi
Siler giderim!

Öznur KARAYUMAK