Ben Beddua Etmem Bilirsin

Ben beddua etmem,bilirsin...
.
İhanetini,yalanlarını,riyakarlığını
Sararmasın diye,
Ellerimle işlediğim nakışlı bohçalara
Sarar sarmalar; ah/larımla bağlayıp
Atarım gönül çuvalıma,
Vururum kendimi yalın ayak,yollara...
.
Arkama dönüp de bakarsam namerdim...
En fazla bir daha sevmem
Kul namına kimseye güvenmem
.
Peki ya sen...!
Hiç düşündün mü...?
Gözlerin benden başkasına her baktığında
Tuttuğun her el,el olduğunda
Dizlerinde dermanın kalmadığında
Son seferinde helallik verebilecek
Kaç kişi cenazene gelebilecek...?
.
Ben içimde kopmaya hazır fırtınaları
Uyanmasınlar diye Allah'a ettiğim dualarla uyutmaya çalışırken
Hiç mi aklına düşmeyeceğim...?
.
Benim en azından; düşmez kalkmazlara sığındığım avuntularım olacak
Peki ya sen neye,kime sığınacaksın...?
Kim ben gibi dününde ve yarınında olacak...?
.
İçime saldığın en zemheri kışların ayazıyla buz tutsam da
Kendi kendime sarılıp ısıtmak rahatsız etmez beni
Her gece ayrı ayır tenlerde göçebe misali gezerken
Kim,ne kadar ısıtır acaba o doyumsuz bedenini...?
.
Ben beddua etmem,bilirsin...
Yalnızca "Allah büyüktür" der çeker giderim....
Peki ya sen...!
O iki kelimeyi gönül rahatlığıyla diyebilir misin...? ..

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 9.12.2014 13:06:00