Ben Batmanım Şiiri - Şehmus Kartal

Ben Batmanım,
Tarihin karanlık dehlizleri arasından süzülerek geldim,
Dicle vadisinde yol gösterdim medeniyetlere.
Dört yanı ırmaklarla çevrili,
Mezopotamya ovasında kuruldum,
Yıllar yılıdır yolcuyum İpek yolunda ilerliyorum.

Ben Batmanım,
Kana kana su içtim kutsal ırmaklarından,
Batman köprüsünde konakladım.
Cana can kattım Anadolu’ya yerleşen beyliklere,
Hanedanlara eşlik ettim Erzende.
Ve Artukun torunlarına mesken oldum Hasankeyf’te.

Ben Batmanım,
Anadolu kapısında bir bekçi gibi beklerken,
İz sürdüm yırtıcı kuşların peşinde.
Vahşi tabiatın içindeki kanyonlarda yol aldım,
Karşı sahillerde otak kurdum yüzyıllarca,
Kandil kalesinde şahin uçurdum Hezoda.

Ben Batmanım,
Tarihin sönmüş külleri arasında beni ararsan eğer,
Var git zaman tünelinde ilerle,
Garzan vadisinin derinliklerinde ara beni.
Antik kent Hasankeyf sokaklarında dolaş,
Zeynel Beye komşu sahilde bulursun beni.

Ben Batmanım,
Elmedina antik kentini mesken tuttum,
Can damarım Batman çayına sor beni.
Su baskınına uğradım yıllar önce,
Irmağın azgın sularında kaybettim tarihimi,
Öyle bir tarih ki çığlıklar arasında tespit etmiş sesimi.

Ben Batmanım,
Tarihin derinliklerinde kaybolurken,
Katmanlar arasında sıkıştım ama boğulmadım.
Yeniden filizlendim İluhta.
Böyle yazılmış kaderim,
Git bak Kobinde mevcuttur temellerim.

Ben Batmanım,
Yeniden bir güneş gibi doğdum,
Raman dağlarının ardından.
Petrolden doğan bir kent oldum şimdi.
Hayat kaynağıyım umutsuzlara,
Uzak diyarlardan gelenlere ekmek kapısı oldum.

Ben Batmanım,
Sevgiyle yoğrulmuş toprağım,
Bir yüzüm Dicle’ye bir yüzüm Meretoya bakar.
Kekik kokan yamaçlarımda arılar beslenir,
Bal olurum Sason’da petek petek.
Dertlere deva gönüllere şifa olurum.

Ben Batmanım,
Gönlüm zengindir yeter herkese,
Bütün çaresizler huzuru bende arar.
Her zaman bir iş bir aş bulunur bende,
Derviş dergâhı gibidir diyarım istiyorsan yine gel.
Vatan toprağıyım kim olursan fark etmez sende gel,
Çünkü ben Batmanım…