Ben Başkasının Kağıdı Olsaydım

Ben başkasının kağıdı olsaydım
yoksul gözlü sokaklar utanır diye
çilek, eski gazeteler gibi mahçup
bir kese kağıdı olur, herşeyi içime atardım

Bir mektup kağıdı olurdum uçuk pembeden
"Yüksek bir Türk kızına takdim" edilen
ve harfleri terleyen bir askerin elinden
çıkar, sılasına mahsus selam söylerdim

Belkide boş bir kağıt: bana yağmur
sözden yağar! Böyle teselli ederdim
vari yoğu boşluk olmuş cümlenin kederini,
bir harf denizi olurdum maviden daha derin

Ben başkasının kağıdı olsaydım
kağıttan bir şairin eline sığınırdı kaderim