Karanlığın en dibinde geziyorum şimdi seni
Duygularıma yenik düştüm ya
Hislerime kapıldım ya
Şimdi karanlığın en dibinde geziyorum seni
Ben gidiyorum sevgili
Düşlerinden hayallerinden umutlarından yarınlarından sesız sedasız
Bir valiz dolusu gözyaşlarımla Sakladım
O mektuplarınla ansızın Çekip gidiyorum
İster hisset istersen duymamazlıktan umursamamazlıktan gel
Karanlığın en dibindeyim şimdi
Kimsecikler görmüyor kimsecikler duymuyor kimsecikler anlamıyor sevgili biliyorum
Bir valiz dolusu gözyaşlarımla sakladığım mektuplarını alıp öylece gidiyorum
Her insan gibi dışarıdan bakıldıgım zaman ben de şehir değiştiriyordum sadece
Bilmiyorlardı ki valizimin içerisinde gözyaşlarım
Hayallerim mektupların en önemlisi de sen vardın
Kimsecikler bilmiyordu benden başka
Gittiğim şehir bile bilmiyordu valizimin içerisinde sana ait birçok şeyin olduğunu bir tek ben biliyordum
Şimdi karanlığın en dibindeyim göz gözü görmüyor
Ben ise gözlerimle etrafı değil de yüreğimdeki seni görüyordum hissediyorum sevgili
Karanlığın en dibindeyim
Karanlık gece yarısına doğru ilerlerken
Hislerim duygularım yenik basmaya başladığı sırada
Yavaş yavaş Pınar'dan akarmış gibi gözyaşlarım
Şimdi yavaş yavaş dudak larımdan tekrar senin mektuplarının üzerine damlıyordu
Okurken Gözlerim doluyor
Belli bir yerden sonra tutamıyorum gözyaşlarımı
Bir Pınar'dan akan su gibi gözyaşlarım gözlerimden boşalıp akıp gidiyor
Hisseder misin bilmem anlar mısın bilmem ama ben karanlığın en dibindeyim şimdi
Senin Özleminle Hasretinle Senle Başka Kalan birçok hatıranla
Ve Gözlerimde belirmen
Sanki filmlerde oluyor ya hani gaseti geriye Sarıyorlarya tekrardan izletiyorlar
Ben de öyle hissediyorum gözlerimin önünde bilir meni
Yapma sevgi yapma
Ben hayatımı sen olmasan da sana adadım
Sen bir başkasına adama
Benimle olmayacaksan bir Başkasıyla da olma ben dayanamam buna
Hatırlıyor musun bir zamanlar bir video meşhur olmuştu
Ellerine kelepçe vurulmuş yüzüne bir maske takılmış kollarında iki polis
Teslim ediyor seni Tımarhaneye Aslında aklını yitirmemişti
O da sevdiğinin yüzünden delirmiş
Seven deli olur mu diyorlardı
Evet seven ayrıldıktan sonra deli oluyor
Duygularına hayallerine umutlarına yenik düştükten sonra
Kimseler bilmiyor anlamıyor bunları ve sen sevegili
Bu gidişle beni o adama benzeteceksin
Unutma unutma sevgili
Ben unutmuyorum şimdi birçok şeyi
Unutamam anlatamam Belki sana
Unutmak istedim o kadar çok şey var ki
Bazen öyle bir teknoloji çıksın istiyorum ki
Her şey sıfırlasın zamanı geri döndürsün diyorum olmuyor sevgili
Olmuyor ne kahrolası aklımdan çıkartıyorum seni nede unutuyorum ne seni ne de bir teknolojiyi çıkarıyor
Bulunmaz hint kumaş oldu sanki
Hiçbir şey unutulmuyor hiçbir şey silinmiyor hafızamdan
Sanki bir flash bellek gibiyim
Herşeyi kaydetmişim bir türlü çıkmıyor aklımdan sevgili
Bir türlü cıkmıyor bir filaş bellek gibiyim....
Çınar Demir
Kayıt Tarihi : 24.10.2025 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!