ben bahçıvanım
umut ekerim toprağa
hasretlerin bitimidir ektiklerim
sevmelerin vuslat vaktinde
sevgiye namzet namelere açar güllerim
iş kırılgan yürekler
buğulu gözler olunca
en olmaz zeminler bile
gülümser çatal çapama
bahçıvanım ben
gün ardında gizli
aşklara serpiştiririm
en güzel tohumlarımı
ve birer buseye döner
en şaşkın ellerde güllerim
o güller işte
ellerimde yetişir
ve titreyen ellerde
lâl olmuş dillerin
imdadına yetişir bilirim ben
ben bahçıvanım
yeni terlemiş
tomurcukların bahçıvanıyım
tomurcuk ve gül
bebek ve umut yani
ana rahminden geleceğe yol almak gibi
bu yüzden belki
ben kendimi bildiğimden beri
dala yaprağa
ve güle hayranım
bahçıvanım ben
bilirim toprağın analığını
suyun cana can katmışlığını
bir de güneşin fedakarlığını
bu yüzden işte
güllerim benim
güle yakışır şekilde
gülerek solarlar
ve mutlu zamanların
hüzünlü alanların
vazgeçilmezi olurlar
bahçıvanım ben
ateşe baruta
eşkıyaya hoyrata
inadına bahçıvanım
işte bundandır ben
sevgiye namzet namelerin
sevenlerin
özlemlerin
hüzünlerin
buğulu gözlerin
şefkatin
minik ellerin
ben emellerin
rengarenk güllerin bahçıvanıyım
...
ben bahçıvanım
ben bahçıvanım
22 Şubat 2003
Santral Meyhanesi – Ulus
Kayıt Tarihi : 5.11.2003 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşinde çok tecrübeli bir bahçıvan abimizle tanışmış, muhabbet etmiştik Santral Meyhanesi'nde... O anılarını anlattıkça ben mısra olmuştum, ben dizeleri yazdıkça o çiçek açmıştı.
harika şiirdi can...
TÜM YORUMLAR (1)