Bu sabah yine yataktan çıkmak istemiyorum
Biliyorum ki yine kalkacağım
Kapının dışına bakacağım
Ve yine babamın ayakkabıları orada olmayacak.
Ananem beni sevsin istemiyorum
Biliyorum ki ona sarılacağım
Okuldan gelince arayacağım
Ve yine babamın sesi duyulmayacak
Annem beni hediyelere boğsun istemiyorum
Biliyorum ki ona kanacağım
Uyumadan önce başucumdaki resme bakacağım
Ve yine babam bana sarılamayacak
Öğretmenim bana iyi davransın istemiyorum
Biliyorum ki derse dalacağım
Teneffüslerde hoplayıp zıplayacağım
Ve babam bana ulaşamayacak.
Komşularımız bana abartılı gülücükler atsın istemiyorum
Biliyorum ki inanacağım
Acıklı sevgi sözcükleriyle şımaracağım
Ve babam benimle konuşamayacak.
Dedemle şakalaşmak istemiyorum
Biliyorum ki geçici de olsa mutlu olacağım
Ben babamı istiyorum diye haykıracağım
Ama hiç kimse bana aldırmayacak...
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
GİTME
Yapılacak bir şey kalmayınca beklemek adında bir cehennem kavrıyor ateşten elleriyle yüreği...Küçülüyorum geriye gittikçe bedenim.Her tebessümü anıların içinden özenle toplayıp gözpınarlarıma biriktiriyor yıllar... Küçücük ellerim ihtiyar bir titreklikle geç kalmışlığın koluna girip siyah beyaz hüzün denizlerinden yelken açıyor hayal meyal yaşanmışlıkların sisli dünyasına...Düğüm düğüm bir suskunluk sıkıyor boğazımı.Oysa kumdan kalelerim yıkılmış,parklarım viran ve bir feryadın kopası geliyor dilime...Hadi kopası dilim kaybettiğin her şeyin acısıyla bağır ardından o adamın...Ne oyuncak trenim ne acıyan dizlerim umurumda değil.İstersen hiç okşama saçımı, hiç bakma yüzüme ama ne olur gitme sana ihtiyacım var baba.
Murat Ginlik
Aldırma sen bu dünyaya, acılarına
Kimi güldürürken ağlatmamış ki
Sakın mahkum olma sancılarına
Kim zamana bırakıp alışmamış ki
Hep yaşat, güzel hatıralarıyla gül
Gülü koklar gibi mest ol sende kalanla
Yoksa da zihnin de duran bir anı, feleğe sal
Alay et, tiye al dünya denen yalanla
Boş ver be boşver, sen şu yukarda
Yazdıklarıma
Sanma şu kimsesiz yoksul, eğmez başları
Nasıl yandığını içimin, odur en iyi bilen
Kim dayanır, kim! İpe asmaz yaşları
Ona can katanları görmeden nefes alan
Yavrularıma
Kazim UZUN
Öksüzün hikayesini dinleyip acıyla yanarken, kavrulmaz mı yürekler o öksüzün hissettiklerini duyumsarken... Ve grupta Ebru ERTAŞ ve cevaben sizin yazdığınız bu şiiri okurken, birşeyler yazayım derken dökülenlerle tebrik ediyorum... Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (24)