Ben b/öyle ulaştım sevgiye . Garip Çoban

Ben böyle ulaştım sevgiye ... Garip Çoban

Akıl pazarından y/ola çıkmak, tek meteliksiz kalmak gibidir.
Yaşam, sadece aradığın sevgi değil.
Bundan fazlası bile!..
Bir şey belki de, en hayırlısı, en inanılır olana. Çiçek örneği de olabilir.
Benim olmayışımdan değil, aşkın bende olmayışının eksikliğindendir.
Acınacak bir şey belki de, insanın sevgiye uzak olması.
Belki de uyumayı denersin bir kabirbaşında.
Yada olmayacak düşünemeyecek gönlü kırık gibisinden.
Günün o kutsal anı dua'da, seni olduğun gibi gösteren olmayışından değil.
Dedim ya, kalkıp da sormayalım.
Bir şey ki, varlığımızı nasıl olduğumuzu gösteren biricik şey sevgi.
Bir şey ki, şehirleri örten sisler altındakilere rağmen aradığım çok gerekli olan şey engin yüreğimde.
Varacaksak öte yakadaki noktaya, yönümüz aşkla.

Neye yarar, gecenin gölgesine sığınanlar.
Hangi aldatmacayı seçip, yönünü uykuya çeviriyor?..
Alev alev başıboş boşlukları.
Neye yarar, çocuklar atlamaca oynuyor mu?..
Yangın var, günbatımında kalbi konulmamış ne çok suret.
Her uykudaki beden biraz eğilir, ruhuna gelen dualarda.
Kabirtaşları gözdağı verircesine alev içinde neye, yarar seni seviyorum diyemeyen bir kalp.

Soluksuz kalıyor insan insanda.
Yanık lastik kokusu doluyorken şehire. Yalnızlık kokusu tamir atölyelerinde otomobillerde.
Eskimiş betondan evler ve içleri. Silkiniyor doğa, kıtlık, cinayetler, savaşlar arasında.
Almış yürümüş dünyaya suretperest ilişkiler.
Sevgi satıraralarına sıkışmış, yorgun hatıralarını.
Şimdi kim çözecek çoğu harabeye dönmüş varlığı.
Balıkçılardan koku, meyvelerden tat, gecede yıldız, insanda adım atılacak sevgi kalmamış.
Hamalın sırtındaki yükü aldı engin gönlüm.
Yinede şems vakti ruhumuza gelen dualar v/ar.
Geçim kaynağının tek anahtarı sevgi!.. Şimdi kim çözecek insanı insandan.

Olacaklar da geçecek işte.
Gece gündüz dönüyorsun renk renk.
Ve yine hiçbirinde değilsin.
Aşk seçmek istemiş hangi surete bürüneceğine.
Hiç ürkmeden dalından koparılsada.
Son isteğini her zaman beyazrenkleri söyler.
Bir güzel aldattı, güzeli.
Bunca yolu aştı, olanlar oldu bir kere.
Yine aşkı sürenler var.
Olacaklar da geçecek işte.

Nasıl durmadan uyuyakalmış insan insanda.
Hiç kimse kimseye görünmeden.
Hiç kimsenin zamanı olmayan zamanlarda olmak istedin mi hiç.
Yelde meltem, çiçekte renk, bir mazlumun gönlünde dua.
Her şeye rastlanan şems vakti.
Kendi gölgenden ayrılıp uzaklaştın mı hiç?..
Her hangi bir güzün sevgilisi oldun mu hiç!..

Oysa ki, senin v/ar olduğunda tüm s/özlerdensin.
Yalnız senin sevgide varolduğunda şiiri nasıl düşüneyim şimdi!.