Ben,
Bu bitmez ayrılıkları tek tek saydım.
Sönmez bir ateşle yolunu beklerken,
Ölüm nedir ki, silsin seni sinemden.
Sevdaları bitirdim,
Gururları tükettim.
Ama bu bitmez ayrılıklar,
Duvardaki çatlaklardan içeri girdi.
Her şeye alıştım, ama her şeye.
Acıya, hasrete, ayrılığa alıştım.
Bir sensizliğe alışamadım.
İsyan etmedim, asi de olmadım.
Ama boşuna harcanmış yıllar.
Düşünüyorum düşünebildiğim kadar.
Cehennem ateşine dönse de ömrüm,
Yaşıyorum yaşayabildiğim kadar.
Ben,
Bu bitmez ayrılıkları tek tek saydım.
Kaybedecek bir şeyim kalmadı.
Kelimeler hüzünlü, cümleler anlamsız.
Dönüşün yalan, kavuşmamız imkansız.
Ben,
Bu bitmez ayrılıkları tek tek saydım.
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!