Ben Attım Çapamı Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Sıcak bir meltem esti bedenimde,
Kulağıma eğilip ‘can’ dediğinde,
Fısıltılarında esen fırtına vardı,
Sevdalı, hazin nağmelerinde.
Baharından yaza ilk adımında
Küçük ayaklarındaki sandaletlerin sesi var,
Sekerek koşmalısın yaşama,
Koş ki, seni bekleyenlerin bestesi var.

Yemin ettim sevmeye kimseleri,
Coşan sevdalarımı
Tunç duvarlarla kapadım;
Sen okşanmalısın,
Açıl enginlerine yazın,
Ben geçmiş acılarımda yıprandım.
Cananımsın ama canın olamam ki senin,
Sen, sevdalarına yelken aç,
Beklemekte limanında gemin,
Ben küflü çapamı atıp çoktan denize,
Seyrindeyim şimdi sadece ellerin.

Çiçekler boynu bükük gülümser de kırlarda,
Kırık boynum, düşmüş başımla koklayamam,
Bana ne,
Sen açmış bir goncasın, aç bülbüllere sineni,
Sevdayla tutulsunlar
Gülce gülümsemene.

Ben attım çapamı sessizliğin enginine,
Sen demir al, yelken aç sevda denizlerine.

22.Temmuz.2008 11.15