Ateştim ben
Adım üstümde
Yakardım
Ateştim ben
Adım üstümde dokunulmaz
Hayatta her şeyden daha yalnızdım
Ben ateştim
Suya aşık
Biran bile durmadan yandım
Alevlerimden değil
Suya özlemimden
Durulmak istedim
Biraz olsun sönmek
Ateştim ben
Suya aşık
Tek çaremdi
Beni durduracak tek güç
Bir tek o geçebilirdi önüme
Bir tek o dokunabilirdi ellerime
Ama ateştim ben
Suya aşık
Sonumda ondandı
Sonsuzluğumda
Ateştim ben
Adım üstümde
Yanmaya mahkum
Yakmaya mecbur
Bir tek ona zarar gelmezdi benden
Ama son nefesti o, tek dokunuşla
Ateştim ben
Suya aşık
Susadım
Ölüme değil
Suyuma
Bir kez olsun bana dokunmasına
Razıydım her defasında sönmeye
Her elini çektiğinde alevlenmeye
Yani ölüp ölüp dirilmeye
Ateştim ben
Yalnızlığa sürgün
Ateştim ben
Suya aşık…
Tek çarem olduğunu bile bile vermediler
Benim için suyu ziyan etmediler….
Kayıt Tarihi : 22.7.2010 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!