Ben Ateşten mi yaratıldım? 1

Ertuğrul Temizyürek
410

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Ben Ateşten mi yaratıldım? 1

Gel bakalım dedi, bana gülümseyerek
Demek yeni eleman sensin dedi
Beni inceden süzerek

Susma, burası susma yeri değildir
Dedi, susacağın vakitte olacak elbet

Dalıp gitti sonra bakışları
Nerden bilecektim ki
Yüreğime işleyecekti nakışlarını

Konuşkan değilsin bakıyorum da
Dedi, konuşmayacaksın tabii ki
Konuşmak yürek ister
Bilgi ister, beceri ister
Kendini kanıtlamak ister
Sen şimdi yontulmamış bir odunsun
Seni istediğim gibi yontacağım dedi

Aslında zoruma gitmişti odun yerine konmak
Oysa benim orda olma sebebimdi zaten
Adam yerine konulmamak

Odun vardır ateşe atılıp yakılır
Odun vardır onunla ateş karıştırılır
Odun vardır emek verilir
Güç verilir, işlenir
Sonra fırınlanıp şekil verilir
Ondan oyuncak da yapılır
Sen artık benim oyuncağımsın dedi

Seninle oynayacağım hem de istediğim kadar
Yorulup, bıkıp usanıp sıkılana kadar
Dedi, kırılıp bozuluncaya kadar

Ne zaman kırıldın, ne zaman ki bozuldun
O zaman bil ki ateşe atılacak, yakılacak bir odunsun
Her kırılışında, her bozuluşunda
Ateşe doğru yaklaşıyorsun, dedi sakın unutma!

Söyle bakalım dedi
Oyuncaklıktan memnun musun?
Suskunluğuma bakıp güldü
Sende haklısın, dedi
Bir an oyuncaklar da konuşabilir sandım

Seni inceden inceye işleyeceğim dedi
Sonra güzelce bir boya birde cila
Çok güzel bir oyuncak olacaksın
Herkes seninle oynamak isteyecek
Sen de mecburen onlarla oynayacaksın, dedi

Uzat elini dedi, bende uzattım elimi
Çakmakla bileğimden yakmak istedi
Ben korkup çektim elimi
Ateşten asla korkmayacaksın
Dedi, artık ateşle haşır neşir olacaksın
Gözlerimden yaşlar geldi acıdan
Dedi, artık ağlamayacaksın
Belki de sen başkalarının canını yakıp
Kim bilir kimleri ağlatacaksın

Sonra belinden çıkardı silahını
Kor alevlerin içine attı
Elini sok al onu, dedi
Öyle mal gibi bakmayacaksın
Hiç bir şeyi sorgulamayacaksın
Attım elimi ateşe silahı aldım
Atma sakın yere, dedi
Artık sen onunla yaşayacaksın

Kapat gözlerini dedi bende kapattım
İlk dersini aldın aferin sana, dedi
İnsanlıktan sınıfta kaldın

Ben ki insan olmaya gelmiştim oraya
Dedim, ya sabır bekleyelim görelim
Kim bilir kimlere ne ola

Zaman geçti derslerim bitti
Allah şahit ki ustamın bana çok emeği geçti
Onun deyimiyle iyice yontuldum
Ama yontulsam da ben onun gözlerinde hep
İşe yarar bir odundum

Bir gün bana dedi ki, artık senden usandım
Canım istemiyor senle oynamaktan sıkıldım
Kolumu kırdı, beni kırdı, attı beni ateşe
Bende madem öyle dedim
Bende yaktım onu ateşte

Emir aldım, demiri kesmeye
O gün bu gün uğraşıyorum
Emir ile demirleri kesmeye
Ustamın emeği gibi kendide gelip geçti
Ama hayaleti bir gün olsun gözümden gitmedi
Bu gidişle hiçbir zaman gitmeyecekte
Bu gün tam on bir sene oldu usta
Lanet olsun beni yonttuğun güne

Ertuğrul Temizyürek
Kayıt Tarihi : 27.9.2010 15:34:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


ölüm vardır ki kimine ardır kimine son durak kimine atılacak bir adımdır kiminin ismidir kiminin soy adıdır ey ölüm seninle geçti her bir günüm bekledim seni hep ama sen gelmedin belki bilerek belki bilmeyerek

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ertuğrul Temizyürek