Ben: Ateş, Sen: Su... Şiiri - İsa Yılmaz

ben hayata erken başlayan ihtiyar
ben yanlış zamanların insanı
ben çıkmaz sokaktaki yabancı
ben yürekteki karanlık girdap
ben bir ateş damlası

sen yaklaşma sakın
ateşle imtihan zordur
kül olmanın tekrarı yoktur
sen uzak dur benden

yüreğin donduğunda
yalnız hissettiğinde kendini
arada bir uzat ellerini
ısıt yüreğini
aydınlat karanlık yanlarını
ama fazla kalma yanarsın
git, uzaklaş benden
rüzgarın söndürür diye korkma
asla söndüremezsin

ben ezeli ateş
senden önce kızıl
senden sonra kızıl

sen su damlası
yaklaşma sakın

aşk suda yanan Bizans ateşi
damlalar dokundukça alevlendirir onu
vazgeçilmez olur sonunda
sular da yanar
rüzgar körükler yangınları
deniz toprak olana dek
dinmez alevin zehri

ben bir ateş damlası
sen su tanesi
yaklaşma sakın…