Ben Aşktan Anlamam Şiiri - Erdal Yeni

Ben aşktan anlamam güzelim.
Kendimce severim.
Severken "keşke" lerim olmaz.
"Ama" lara sığınmam.
Sevgim de, ayraçlara yer vermem
Sevdimse, sevmişimdir.

Ben aşktan anlamam güzelim
Delirircesine severim
Umut olurum yarınlara
Yağmur olurum çatlayan dudaklara
Tel olurum sazlara, nota, nota
Mecnun pes der sevdama
Ferhat yol eder dağları bana
Kerem utanır yandığına.
El-pençe divan durur sevdama.

Ben aşktan anlamam güzelim...
En yalın halim ile sevmeyi bilirim
Şatafatlı aşklar bana ters gelir
Zaten aşklar gündeliktir
Girdiği her gönlü, önce titretir,
Sonra, adını, sanını ve adamlığını kirletir.

Ben aşktan yana değilim güzel kız...
İstersen adımın üzerini çiz
Ya da, beni binlerce küfre diz.
Ben hoyratça severim
Bir Allah'a secde etmeyi bilirim
Bir de, sevdiğime meyil etmek derim
Ve, sevdikçe yanar, yangınımla eririm
Eridikçe akar,
Aktıkça coşar
Coştukça
Dizgin vurulmaz deli taylar gibi, sevdiğime koşarım
Yani güzelim, ben sevdikçe yaşarım.

Ben aşktan anlamam güzelim...
Ya ölürcesine severim,
Ya da, öldürürcesine nefret ederim
Üstadın dediği gibi;
""Aşk hevesin bitene kadar...
Sevda ise, nefesin yetene kadar...""
İşte be güzel kız, aşk bana göre değil...
Ben, aşkımdan vuslatına erene kadar değil..!
Sevdam ile geberene kadar,
Toprak ana bağrına basana kadar severim...!!!

27 / 08 / 2018
21;47