Ben Asla
Birgün vurulup da ölürsem eğer
Yaramı sarmayın aksın kanım toprağa
Şimdi bana hayat veren kana yarın toprağın ihtiyacı olacaktır
Yaramı deşip kör kurşunu çıkartmayın
Gururla taşıdığım madalyam olacaktır mezarımda
Sıkar beni, beyaz kefene sarmayın
Gururum olan üniformamla gömün beni
Mezarımı selviler altına kazın, kazın ki
Kızgın güneş bunaltmasın beni
Ayak uzuma gül ağacımı dikin, dikin ki
Gözlerimi açıp baktığımda pembe gülü görebileyim
Bugün sevgimi anlamayan yare selam söyleyin
Kara toprağa girdikten sonra onlar belki
Anlar da vicdansız kalbi sızlarsa sakın ağlamasın
Ben onun kahverengi gözlerinden süzülecek yaşlara
Asla değmem.
(Kasım 1998)
Kayıt Tarihi : 1.5.2001 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!