Ben aşkın yedi rengini sevdim

Ben aşkın yedi rengini sevdim…

Bakir ormanların, sisli eteğinde,
Duyguda filizlenir, tüm sevgiler,
Mavisi, kırmızısı, sarısı, yedi renk olur,
Açar gönüllerde, kök salar aşklara…

Ben sevginin kırmızısını sevdim,
Kan kırmızısı, yürek sarayımda,
Damarlarımda dolaştı, etime battı,
Ruhuma yüklendi, katıksız ve saf…

Ben sevginin mavisini sevdim,
Gök mavisini, kanat oldu özgürlüğüme,
Uçsuz bucaksız, gökyüzünde nefesim oldu,
Hayata bir merdiven basamağı…

Ben sevginin, sarısını sevdim,
Giydi toprak, papatya giysilerini,
Aldı kollarına, sıkıca tuttu mutluluk…
Yaşam bir gülücük oldu gözlerimde…

Ben sevginin yeşilini sevdim,
Orman yeşili, tüm tonlarındaki hayatı,
Canlıyı sevdim, ruhu dinlendiren büyüsünü,
Bir yağmurda kokan, ruhunu sevdim…

Ben sevginin Siyahında gizemi, morunda heyecanı,
Beyazında gizli yedi rengin duruluğunu,
Gökkuşağını, yağmuru, güneşi sevdim,
Ben aşkın yedi rengini sevdim…

Oktay ÇEKAL
06.03.2012-18.02