Sen dediğimde
Sanıyorsun ki o “sen” benim aşkım
Evimin kokusunu bana bulayan
Kırılmasına dayanamadığım.
Ve sanıyorsun ki
Yakamoz ışıltısına benzeyen
Satır aralarım,
Perdelerine sinmiş gölgeliğim,
kışkıştmalığım
Onun için,
Hayır onlar senin.
Senin onlar
Gökkuşağı çemberinde
Nem olarak kalamayıp
Aktığın için
Ve değdiğinde yer üstüne,
Toprağın hissetmediğin çiziklerinde birikip
Birikip kendine katılarak, yaktığını bilmeden,
Oysa her su yakar toprağı senin gibi aktığında
Bilmeden, yuvasını, her şeyin
Böceklerin bile, kaplayarak
Aktığın için
Onlar senin,
Oysa sen gökkuşağı çemberinde
Bir nemdin, bir gözyaşı.
Ve ben hiç anlatmadım
Sana aşkımı
Kayıt Tarihi : 6.9.2004 07:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir nemdin, bir gözyaşı.
Ve ben hiç anlatmadım
Sana aşkımı...'
sanırım şimdi anlattınız, ama gökkuşağı üzerinde nem olduğunz yerde değil, toprağı yakıp
ona karştığınız yerde anlattınız.... Gökyüzü değil belki ama toprak duydu , sineye çekti....
Ama su yol bulunca akar
Yoksa dağılır,azalır,uçar,
nem bile kalmaz.
Sadece yakıp geçtiği yerlerde bıraktığı elektrik belki.
Şimdi bu iş işgal etmek mi olur yoksa bırakalım kurusun mu böcek yuvaları.İstemeyen kendini korusun yoksa akar su. Su akar,bu böyle,akmasın diyen varsa sistem dışına. Kaplanmaktan deyil bence boğulmaktan korkmak lazım.
-:))
Bu sondan bir iki satır için yazdıklarım.Malum şiirin okunuyor, okundukça çoğalıyor, içinde dolanıp duruyorsun.Ana duygun belli ama ben bir iki kere daha okumaya gidiyorum şiirini.Teşbihte hata olmaz, kök boyalı halılar gibi okundukça parlıyor....
aslolanda yaşamak.
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (4)