Damarda akarken aşk
Mantık ihbar eder duyguyu
Sevenin gözleri pusu kurar zamana
Mecnun rengiyle akarken geceye
Dalıp kendi içindeki karanlığa
Ben aşkım ruhu besleyen
Eğrelti zamanlar doğurdu beni
Kelimeler çizemez suretimi
Yalnızlığı kendine şahan kılmış
Ben aşkım
Kalbini közle dolduran bir menekşe
Kayıt Tarihi : 2.5.2007 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vardır her şiirin bir hikayesi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!